Historie

Het was in de jaren 1957/1958, exact is dit niet meer na te gaan, dat een aantal bestuursleden van de instuif “St. Lambertus” onregelmatig op zondagmiddag in de zaal van “Ons Huis”, het parochiehuis van de Lambertusparochie, tegen een shuttle sloeg, gebruikmakend van de belijning en het net van de pas opgerichte “Badmintonclub Blerick”. Zaalhuur hoefde niet betaald te worden, omdat de instuif destijds voor “Ons Huis” de grootste bron van inkomsten was. Al gauw ontstond de behoefte aan een vaste speelavond, omdat de zondagmiddag te vaak niet beschikbaar was i.v.m. het voorbereiden door de instuif zelf van de zondagavond activiteit.

Het aantal badminton enthousiastelingen was intussen gegroeid, omdat familieleden, vrienden en vriendinnen ook geïnteresseerd raakten. Besloten werd op vrijdagavond de zaal tegen een gering bedrag te huren, wat natuurlijk inhield dat er contributie betaald moest worden. Daar de zaalverlichting niet geschikt was om te badmintonnen, werd aan beide zijden van het speelveld op een hoogte van 2 meter een plank geplaatst, elk voorzien van 6 fittingen met 100 Watt lampen. Ideaal was dit natuurlijk niet, want als je in de batterij lampen keek, bv. tijdens het netspel, was je tijdelijk met blindheid geslagen.

Er kleefden destijds nog meer problemen aan de accommodatie. Zo was de kleed- en wasgelegenheid voor de heren bij de urinoirs en voor de dames in de keuken. En op 8 meter boven het speelveld bevonden zich ijzeren stangen die een speciale wedstrijdregel noodzakelijk maakten. De grootste ellende echter was de gladde vloer, vooral na een dansavond. Een natte dweil naast het veld waar je regelmatig overheen liep, maakte de zolen iets stroever. Een ongewenste spagaat kwam toch nog regelmatig voor.

Wedstrijden werden er nauwelijks gespeeld met uitzondering van enkele partijtjes tegen leden van het kerkkoor, die na afloop van de repetitie ook wel eens badmintonden. Omdat men graag meer wedstrijden wilde spelen, werd na onderling overleg besloten om competitie te gaan spelen. Aansluiting bij de Nederlandse Badmintonbond was dan noodzakelijk. Daartoe had de club een naam nodig. De meest voor de hand liggende namen waren natuurlijk al elders in Nederland in gebruik, dus moesten we iets nieuws verzinnen. I.v.m. de vloer werd B.C. Spekglad voorgesteld, echter niet geschikt bevonden. Het Spaans woordenboek bracht uitkomst. Hoewel badmintonnen niets met Spanje te maken heeft, is de Spaanse taal rijk aan kernachtige uitdrukkingen die gemakkelijk in het gehoor liggen. Het werd RAPIDO, het Spaanse woord voor snel. Inmiddels schreven we 1961 en telde Rapido 12 leden. Hieruit werden 2 teams gevormd voor deelname aan de competitie. Het eerste team werd ingedeeld in de 2e klasse district A; het tweede team in de 2e klasse district B. Het tweede team werd prompt kampioen en het eerste team eindigde in hun afdeling op de tweede plaats. Het eerste team promoveerde in 1963 naar de 1e klasse district en in 1964 vond promotie plaats naar de 3e klasse landelijk.

Omdat enkele goede spelers en speelsters vertrokken naar meer prestatief ingestelde verenigingen, was het niet mogelijk ons te handhaven en verzochten wij na een jaar bondscompetitie om terugplaatsing naar de 1e klasse district. Dit was kennelijk te voorbarig. Dat jaar kregen we namelijk de beschikking over de zaal in de Noodkerk aan de Laurentiusstraat met 3 banen. Het ledental groeide sterk o.a. met enkele veelbelovende talenten. We werden in 1966 dan ook prompt weer kampioen in de 1e klasse district, zodat we weer promoveerden naar de 3e klasse landelijk. In datzelfde jaar werd ons tweede team kampioen in de 2e klasse district en promoveerde naar de 1e klasse district. Tot het seizoen 1970/1971 hebben we deze toestand kunnen volhouden, waarna echter weer degradatie plaatsvond. Niemand was hier echter rouwig om. Bij de afweging of we een prestatief ingestelde of een recreatieve badmintonclub wilden zijn, werd voor het laatste gekozen. Tot en met 1990 heeft steeds een team deelgenomen aan de bondscompetitie, pendelend tussen de 1e en de 2e klasse district. Voorwaar geen slecht resultaat voor een recreatieve badmintonclub.

Tussen de vier Venlose en Blerickse badmintonclubs waren, op verzoek van “B.C. Venlo”, besprekingen begonnen om tot één grote badmintonclub te komen en zodoende het Venlose badminton op landelijk niveau op te stuwen naar zo mogelijk de hoofdklasse. Daar Rapido nooit echt prestatief bezig was geweest en daarom ook geen jeugdafdeling had, besloten we niet mee te fuseren en zelfstandig onze eigen weg te gaan. In het seizoen 1972/1973 fuseerden de verenigingen “B.C. Venlo”, “B.C. Blerick” en “Quick Shuttle” en werden “B.C. United”. Ons jaarprogramma ging steeds meer activiteiten bevatten op het recreatieve vlak en gezien het lage ledenverloop was dat kennelijk de juiste weg. In 1988 moest onze oude vertrouwde zaal aan de Laurentiusstraat plaatsmaken voor de expansiedrang van de gebroeders Berden (La Plaza).

Na een korte overgangsperiode in de Venlose sporthal aan de Craneveldstraat zijn we nu weer in Blerick gestationeerd en wel in Egerbos 2. Deze zaal mist weliswaar het gezellige van de “Noodkerk”, echter omdat we er 6 banen tot onze beschikking kregen, konden we weer nieuwe leden aannemen. Na rijp beraad werd besloten om met ingang van 1991 Rapido terug te trekken uit de Nederlandse Badmintonbond, omdat onze belangen duidelijk niet door deze bond gediend werden. Hiermee werd ook een 30-jarig hoofdstuk competitie afgesloten. Voetballen was jarenlang een van de belangrijkste nevenactiviteiten binnen onze vereniging. Het jaarlijkse voetbaltoernooi voor badmintonclubs was een van onze initiatieven. Daarnaast echter werden er elk jaar nog vele andere activiteiten ontplooid. Zo liggen auto-oriëntatietochten, droppingen, kegelavonden, fiets-oriëntatietochten, vriendschappelijke badmintonontmoetingen met andere recreatieve verenigingen, dobbel-knobbeltochten evenals midzomernachtfeesten bij velen van ons nog vers in het geheugen. Ook het “Eulennest” was een begrip. Themaweekenden bij de blokhut in de “Wielder” waren vele jaren lang terugkomende hoogtepunten. De blokhut bestaat niet meer en deze ruige weekenden zijn vervangen door hotelweekenden in binnen- en buitenland. In 1985 vierden wij ons zilveren jubileum met een diner, een reünie en een receptie met aansluitend een feestavond. De opbrengst van deze receptie werd geschonken aan de Gehandicapten Sportvereniging.

Het 40-jarig bestaansfeest hebben we inmiddels ook al achter ons en het ledental is gestaag gegroeid. Gezien het zeer lage ledenverloop zitten we kennelijk nog steeds op de goede weg. Het blijft echter zaak de structuur van onze vereniging steeds aan te passen aan veranderingen of behoeften die kunnen ontstaan, door welke omstandigheden dan ook. Buiten het badmintonnen staan  het contact en de gezamenlijke activiteiten hoog in ons vaandel.Er zijn steeds terugkomende activiteiten, waar veel leden aan deelnemen. Zo houden wij al jaren een “Nieuwjaarsbrunch” waarbij het hele gezin is uitgenodigd. Op de “Filmavond” worden voor alle leden een film vertoond over de activiteiten die in het jaar plaatsgevonden hebben. Verder staan al jaren op het programma een “Knómmeltoernooi”, is er een “Familiedag”, het “Weekend”, een “Vakantieborrel”,  de “Cuisine”,  een “Rikavond”,  “Kerstbadminton”. Al deze activiteiten worden door de leden zelf georganiseerd en ze worden druk bezocht.

In 2010 bestond BC Rapido 50 jaar!
Er werden 2 grote activiteiten georganiseerd. Een reüniebijeenkomst en een feestdag.
Op 10 april 2010 was een feestavond in De Zalzershaof in Hout-Blerick. Zo’n 150 leden, partners en oud-leden hadden zich ingeschreven voor een grote reüniebijeenkomst, waarbij ook jubilarissen in het kader van het 50-jarig bestaan gehuldigd werden.
Mien Smeets en Pierre Smeets werden door wethouder Terstroote gehuldigd voor hun 50-jarig lidmaatschap van BC Rapido.

Om voldoende geld voor het feest bij elkaar te krijgen had de jubileum organisatie allerlei activiteiten georganiseerd. Zo waren er enkele tombola’s. Ook werd er in de vastelaovesoptocht van Hout-Blerick gecollecteerd voor de club en een groep vrijwilligers hebben bardienst gedraaid bij De Zalzershaof tijdens de vastelaovend om geld te verdienen voor het feest.
Er was een speciaal Rapido-shirt voor de leden te koop.
Alle leden kregen een dubbel dvd aangeboden “BC Rapido 1960-2010”, met daarin de geschiedenis van BC Rapido.

Op 25 september 2010 was de grote feestdag. Om 11:00 uur verzamelde iedereen zich bij het station van Blerick. We kregen allemaal een “jubileumparaplu”.
Met 2 bussen gingen we richting Banneux de bedevaartplaats, zo konden we tenminste op de bus lezen. In Roermond was de 1e tussenstop. Op het Munsterplein werden we verrast door een serenaadje van joekskapel SOM, Senioren Kapel Meijel. Koffie en vlaai ontbrak natuurlijk niet. Bij de Maas lag een grote rondvaartboot, de Veerman, op ons te wachten en werden we weer muzikaal onthaald door dezelfde joekskapel.

Heerlijk varen op de Maas, heen en terug, genieten van lekkere broodjes en fris, bier of wijn. Tegen de avond stonden weer 2 bussen voor ons klaar met het bordje “Kevelaer”. Gelukkig stopten we in Neer bij het cateringbedrijf van Ria Joosten. Daar werden we de rest van de avond muzikaal verrast door een optreden van de Old Square Jazzband, waarin Jeroen, de zoon van Wiek Janssen, in speelde.
We hebben genoten van de heerlijke buffetten de muziek waarop gedanst kon worden. We hebben een fantastische feestdag gehad!
De bus bracht ons laat op de avond terug naar Blerick en gelukkig niet naar Lourdes, zoals op het bordje stond…
Dank aan de organisatoren van dit jubileumfeest: Rob Doesborg, Karel van de Riet, Theo en Hay Smeets!

In de loop der jaren verdwenen enkele activiteiten, zoals “de Familiedag” en het “Knómmeltoernooi. Er kwamen ook wel weer andere activiteiten voor in de plaats zoals de “Grabbelavond” en het “Koppeltoernooi”.
De weekenden in de Eifel of in het Sauerland zijn voor de mensen die meegaan onvergetelijk. Er wordt op de zaterdag standaard een flinke wandeling gehouden met allerlei leuke opdrachten. De broers Hay, Theo en Frans Smeets zorgen hier al jaren op voortreffelijke wijze voor. Vaak wordt er ’s avonds in de bar gezellig muziek gemaakt, gezongen en ook zijn er soms hilarische optredens te bewonderen

Al jaren staat ook een heerlijke cuisine op het programma. Een aantal koks van de club presenteren op die avond een overheerlijk eten. Op een ludieke manier wordt die avond gepresenteerd. Elke cuisine heeft een bepaald thema. Bijvoorbeeld: disco, bal masqué, moorddiner, ik hou van Holland, boekenbal, St.Juttemis.

Om de leden van de nodige informatie te voorzien, hebben we een aantal jaren gebruik gemaakt van de zogenaamde “Rap-info”.
Inmiddels hebben we ook een eigen site:  www.bcrapido.nl , waarmee we alle leden op een snelle manier kunnen bereiken en van de nodige informatie kunnen voorzien.
Steeds meer leden hebben inmiddels een medaille gekregen voor hun jarenlange lidmaatschap: 25, 40, 50 jaar en hopelijk over enkele jaren zelfs 60 jaar bij de club!
Veel leden hebben in de loop der jaren in het bestuur gezeten om de club draaiende te houden. Er zijn gelukkig veel mensen die de club een warm hart toedragen. Dank aan iedereen!
We zijn blij dat de laatste jaren ook enkele jongeren de weg naar Rapido hebben gevonden. Mond tot mond reclame werkt vaak het beste.

Op dit moment (eind 2019) telt Rapido zo’n 73 leden , spelend en niet-spelend. We zijn hard op weg naar het 60-jarig jubileum in 2020.
De voorbereidingen zijn in volle gang. De feestdag is op 26 september 2020.